Op maandag 1 maart viel het meteen op: de lege plek op de hoek van Winkelcentrum Zilverkamp.
Geen vrolijke uitstalling van bloemen meer! Alleen een donker, leeg pand.
Na 35 jaar was Peter Geene gestopt met zijn bloemenzaak. Hij had de keus tussen een nieuw huurcontract voor ruim 5 jaar tekenen óf kiezen voor zijn gezondheid en aandacht voor zijn gezin en kleinkinderen! Het werd hem duidelijk dat hij wilde kiezen voor meer kwaliteit van leven, meer genieten van zijn familie ook! Hij koos het laatste!
Peter Geene is geboren en getogen in Angeren, waar hij als kind al een eigen tuintje had. Die hobby heeft hij zijn hele leven gehouden (en gaat ook zeker nog verder). Zijn eerste baan was bij een fresiakwekerij. In 1986 kwam hij naar de Zilverkamp. De eerste vijf jaar in loondienst bij Bloemisterij Buurman, waar hij de fijne kneepjes van het vak leerde. Zijn droom was toen al om ooit een eigen zaak te hebben. Zijn vrouw Fientje moedigde hem aan om die stap te zetten en dat gebeurde ook. Op 6 februari 1991 werd Bloemsierkunst Peter Geene geopend! Dertig jaar later had hij in de regio een trouwe klantenkring opgebouwd. Met steun van Fientje en in de loop van de jaren kwamen daar Sandra, Celine en Wendy bij.
Zijn klanten wisten hem niet alleen voor bloemen maar óók voor een praatje te vinden.
Peter: Die klantenbinding heb ik altijd heel belangrijk gevonden! Er is hier in de winkel heel wat lief en leed gedeeld. Daar deed ik het ook voor. Het is één grote familie geworden! Het werk zelf was wel zwaar. Dat realiseren veel mensen zich niet. Drie dagen in de week om kwart over vier opstaan om naar de veiling in Ede te gaan.
Als ik dan om een uur of acht terugkwam in de winkel moest alles uitgeladen, geprijsd en in de winkel gezet worden. En dan ging de winkel open. Werkweken van 60 uur waren doorsnee. Naast de winkelklanten waren er dan nog de vaste abonnementhouders, waaronder Sancta Maria, en de bestellingen die via Fleurop binnen kwamen. In de loop van de jaren is het assortiment bloemen enorm gegroeid. Vroeger kochten mensen een eenvoudig bosje bloemen of een bloemstukje. Later werden het boeketten, van klein tot groot. Dat is ook het leuke van het vak! Dat verveelt mij nooit!
Een mooie herinnering heb ik aan de jaarlijkse bestelling van de douane in Nijmegen. Eén keer per jaar maakten we met het hele gezin op één dag 265 boeketten voor ze. Die gingen we dan aan het eind van de dag brengen. Dan bleven we daar mee eten en werd er een feestje gevierd. En dat 20 jaar lang!
Van het werken als bloemist genoot Peter nog steeds, maar de laatste jaren kwam er meer stress omheen. Toen begon de verantwoordelijkheid van een eenmanszaak ook zwaarder te drukken. Zijn gezondheid liet hem af en toe in de steek, maar tijd om uit te zieken had hij niet, nam hij ook niet. De winkel moest weer open! Toen een collega bloemist uit Arnhem hem onlangs vroeg om bij hem te komen werken heeft hij dat aanbod aangenomen. Peter: Daar kan ik met bloemen en klanten bezig zijn en ’s avonds de deur achter me dicht trekken!
Mijn klanten en medewerkers in Huissen ben ik heel dankbaar voor de mooie jaren die we samen voor en achter de toonbank gehad hebben en wens ze alle geluk en gezondheid in hun verdere leven toe!
"Betrokkenheid bij de buurt helpt deze bewoonbaar te houden voor iedereen."